خدایا سپاس

ای خدایِ مهربان دست به سویِ تو دراز می کنم ،تویی که بی نیاز از همه چیز هستی و همه نیازمند به تو می باشند. 

  با تو سخن خواهم گفت ازحرفهای نا گفته ای که که سینه ام را می فشارد و توان گفتن آنها را به کسی جز تو ندارم.

می خواهم از مشکلات حل ناشده و از دردورنجی که در آن هستم ،بگویم .

نا گهان عقل از درون فریاد بر می آوَرَد:  راه عشق سخت و دشوار است .

 سر برمی دارم،به آسمان نگاه می کنم، پروردگارا تمام ناملایمات را به جان می خرم  و از ته قلبم می گویم:

خدایا سپاس

با بحث و گفتگو در بین دوستان و یا آشنایان،به سوالات زیر پاسخ دهید.

با توجه به متن درس بگویید که چرا نویسنده نمی تواند حرفهایش را به کس دیگری بگوید؟

چرا همه انسانها به خدا نیازمندند و او بی نیاز از همه است؟